Σάββατο 21 Σεπτεμβρίου 2013

Ateniζοντας το δάχτυλο - ένα σχόλιο.





* Το παρακάτω σχόλιο θα μπορούσε να είναι ένα σχόλιο από τον οποιονδήποτε ΛΚΖ "δε χωνεύει" τους Ατενιστας και προσπαθεί να συγκροτήσει τους λόγους του, σαν απάντηση προς τον οποιονδήποτε προσπαθεί να τους υποστηρίξει. Το παραθέτουμε ως έχει, σαν socialmedia case study.

Παρτε το σαν ένα παράδειγμα μόνο διαλόγου και ας ξεκινησουμε με το δεδομενο οτι κανεις δνε εχει απολυτα δικιο η αδικο. 


Η συζητηση ειναι ο καλυτερος τρόπος. 


Παρακαλείται οποιος γράφει σε comments να έχει διαβασει τι λέμε και να μην κάνει προσωπικές και εντελώς ηληθιες επιθέσεις. 


Ξεκινάμε με μία τυχαία αφόρμηση που θα μπορούσε να περιέχει τα εξής στοιχεία.


1. Δεν ανήκω / Ανήκω σε κάποια εκ των ομάδων αυτού του τύπου  


2. Είχα σκεφτεί κι εγώ το ίδιο με τους atenistas κάτι αντίστοιχο, αλλά δεν μπήκα στον κόπο - δεν είχα το χρόνο - τον τρόπο - την ορμή, να το οργανώσω.

3. Δεν πιστεύω οτι πρέπει να γίνει η επανάσταση για να βιδωθεί ένα παγκάκι.


4. Μέχρι εκεί κάνουν, μέχρι εκεί θέλουν, μέχρι εκεί θα τους ακολουθήσω. Ο καθένας έχει αντίληψη και κρίνει το πόσο θα συμμετέχει σε κάθε κίνηση, ανάλογα με τις πρακτικές και της επιδιώξεις της. 

5.  Μου αρέσει η ιδέα μιας μικροσυμμόρφωσης σε επίπεδο γειτονιάς, ώστε να μη μυρίζω σκατίλα όταν κατεβαίνω το πρωί από το σπίτι μου.

6. Οι δήθεν ιδεολόγοι που κρίνουν αφ' υψηλού δεν κάνουν κάτι αντίστοιχο, στην κατεύθυνση που αυτοί θα ήθελαν. 

7.. Οι Atenistas δηλώνουν απολιτίκ και όσα ακούγονται αγγίζουν τα επίπεδα της συνωμοσιολογίας. 





Αγαπητέ υποστηρικτή των Ατενιστας,

Στηριζεσαι αρχικά σε πολλές παραδοχές οι οποίες ειναι αξιωματικές. Δηλαδή δικές σου αλήθειες, όχι απόλυτες (αν υπάρχουν) αλήθειες. 


Ένα: οι κάτοικοι μιας γειτονιάς ΠΡΕΠΕΙ να καθαρίζουν τη γειτονιά τους. 


Πολύ όμορφη σκέψη. Αλλά. Υπάρχουν δύο προβλήματα. Το ένα είναι οτι οι κάτοικοι μιας γειτονιάς εδώ και πολλές δεκαετίες (ίσως και παραπάνω) πληρώνουν με διάφορους δίαυλους (τέλη, φόρους, κοινόχρηστα κτλ) ώστε να συμβάλλουν με τον τρόπο τους στον καθαρισμό της πολυκατοικίας, του δρόμου, των δημόσιων χώρων με αποτελεσματικό και κοινά αποδεκτό τρόπο. Το οτι το κράτος, ο δήμος, το συνεργείο ή οποιοσδήποτε άλλος ενδιάμεσος ΔΕΝ κάνει τη δουλειά του, δεν σημαίνει οτι ο πολίτης δεν έχει πληρώσει για αυτή. Ο υπεύθυνος πολίτης μπορεί αν θέλει να ασκήσει θεσμικά πίεση στους φορείς και τα συνεργεία καθαριότητας να κάνουν σωστά τη δουλειά τους ωστε να μη «βρωμαει σκατίλα» η γειτονιά, η πολυκατοικια κτλ. Ένας άλλος τρόπος πιό αποτελεσματικός σε επίπεδο μικροκοινότητας είναι όταν δείς κάποιον με το σκύλο του στο δρόμο να χέζει, να του κάνεις παρατήρηση. Όπως γίνεται σάλος σε μια πολυκατοικία όταν κάποιος αφήνει σκουπίδια στην είσοδο. Αυτό λέγεται επιτήρηση, και δυστυχώς είναι η πρώτη μέθοδος υποκατάστασης συνείδησης. Η επιτήρηση υπονοεί οτί δε θα γίνει πράξη, αλλά προς το παρόν είναι παθητικό μέσο. Η επιτήρηση μοιάζει τραγικά με τις ομάδες περιφρούρησης γειτονιάς της ΧΑ. Παρόλα αυτά χωρις να ξεχειλώνεται μπορεί να γινει ηρεμα και χρησιμα. Σε περιπτωση όμως που θες να αναλαβεις δράση και αγανακτείς, να παρεις μια σακούλα και να το μαζέψεις το σκατό, να τον κλαδέψεις το θάμνο. Δε χρειάζεται να οργανωθεί πυρήνας 100 ατόμων για να μαζέψουν τα σκατά από το πεζοδρόμιο σου, δε χρειάζεσαι τον Ρηγόπουλο, δε χρειάζεσαι το Athensville να σε πουσάρει. Η συνειδηση και η μικρή μικρή πράξη που με τη λογική του σμήνουν κάνει έργα λειτουργεί αυθόρμητα, αλλιώς χάνεται. 

Δύο: Οι Ατενιστας καθαρίζουν, ΕΣΥ που γκρινιάζεις, τι κάνεις; 

Μια ΜΟΝΟ απο τις δράσεις των Ατενίστας είναι να καθαρίζουν. Οι Ατενιστας κάνουν πολλά άλλα πράγματα όπως συλλογές και διανομές τροφίμων, αποκατάσταση ακαλύπτων, βαψίματα, κατασκευές, παρεμβάσεις στο δημόσιο, νυχτερινές λειτουργίες με ρεσώ για πολιτικά μηνύματα. Οι ατενίστας δεν είναι συνεργείο καθαριότητας απολιτικ, είναι κοινωνικό κίνημα που ασχολείται δηλαδή όχι με τις υποδομές μόνο αλλά και τον κοινωνικό χώρο της πόλης. Αρα δεν είναι εξορισμού απολιτικ. Και δεν κρίνονται ως τέτοιοι. Από τη στιγμή που "κανουν πραγμα" στο δημόσιο, μπορεί ο ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ να πει τη γνώμη του. Το να πεις τη γνώμη σου δε σημαίνει εξόρισμού οτι δέχεσαι το αξίωμα 1. Δηλαδή οτι οφείλεις να καθαρίσεις τη γειτονιά σου ως άτομο. Άρα το επιχείρημα "οι ατενιστας καθαρίζουν, εσύ τι κάνεις" είναι τόσο φαιδρό όσο το να πολεμάς το συνδικαλισμό και τα "πλαίσια" στα πανεπιστήμια και να σου απαντάνε "Δειξε μου το δικό σου πλαίσιο και τα βιβλία που έχεις εσύ διαβάσει για να μπορέσουμε να μιλήσουμε". Το να κρίνω τον εισαγγελέα που δεν κάνει καλά τη δουλειά του επίσης δε σημαίνει οτι έχω πτυχίο νομικής. Έχω κοινή λογική. Κάποιοι που μιλούν δεν έχουν κοινή λογική, αλλά είναι και αυτό στο παιχνίδι. Πρέπει να διατηρησουμε την ικανότητα να συζητάμε και να εκφραζόμαστε.

Τρία: Οι ατενίστας είναι απολιτικ και ΑΠΛΑ καθαρίζουν.

Για να αρχισουμε, έστω οτι δεχόμαστε τον περιορισμό της δράσης τους αρχικά στην καθαριότητα. Αυτό το οποίο πραγματικά και συστημικά κάνουν είναι να ΥΠΟΚΑΘΙΣΤΟΥΝ τις δυσλειτουργικές λειτουργίες του κράτους σε επιπεδο καθαριότητας αρχικά, υπονοώντας οτί είναι δουλειά του πολίτη να το κάνει. Όμορφος συλλογισμός. Αλλά. Όπως είδαμε παραπάνω ο πολίτης πληρώνει. Μπορεί παθητικά, αλλά ενεργεί, το κράτος υπολειτουργεί. Για να καταλάβουμε αυτό το πρόβλημα, είναι σαν να λέμε οτι επειδη εχει αυξηθεί η εγκληματικότητα πρεπει να αυτοδικούμε γιατι το κρατος δεν κάνει καλά τη δουλειά του. Το πρόβλημα δεν είναι στην κλίμακα του μεγέθους και ΠΡΟΦΑΝΩΣ χρησιμοποιω το παράδειγμα της αυτοδικίας για εντυπωσιασμό. Το πρόβλημα ειναι η εκκόλαψη της νοοτροπίας οτι ο πολίτης ΟΦΕΙΛΕΙ να υποκαθιστά το δεισλειτουργικό κράτος. Ούτε αυτό είναι προβλημα από μόνο του. Οι αντιεξουσιαστές είναι απόλυτα συνεπείς στο squatting όταν καταλαμβάνουν κενά κτήρια για να τα κανουν κοινωνικούς χώρους. Το αν κατά τη γνώμη μου αυτό δεν επιλύει θεσμικά το προβλημα αλλά εκτρέφει απλά (θα μπορούσε) κοινωνική συνειδηση είναι ένα θέμα. Το ζήτημα είναι πως οι αντιεξουσιαστές έστω και μπαρουτιασμένα έχουν ιδεολογία για την υποκατάσταση τυο κράτους, ενώ οι Ατενίστας απεμπολούν ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΑ το ιδεολογικό υπόβαθρο εκπέμποντας έναν δέυτερο ωχαδερφισμό που ακολουθεί το εξής επιχείρημα. 

"το κρατος δεν θα κανει ούτως η αλλως καλά τη δουλειά του (το δεχόμαστε ντεφάκτο και δεν πιέζουμε) - είναι ΧΡΕΟΣ του πολίτη να την κάνει - όποιος δεν το κανει δεν ειναι υπευθυνος πολίτης"

Το μεγάλο προβλημα αρχιζει οταν οι ατενιστας προχωράνε ένα βήμα ΜΕΤΑ το καθάρισμα. 

Οταν ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΥΝ στο δημόσιο.

Το να καθαρισεις τις ακαθαρσίες, να πετάξεις συριγγες και να ξεχορταριάσεις έιναι ένα θέμα. Ειναι παρέμβαση αλλά στα μάτια μου είναι συντήρηση. Το να πας σε μια υπόγεια διάβαση και να τη βάψεις λευκή, ή οινοπνευματί ή ο,τιδήποτε σου κατέβει εσένα και ενός εθελοντή αρχιτέκτονα που εχεις προσλάβει στο μυαλό, είναι ένα άλλο. Το να καθαρίζεις το παρτέρι της γειτονιάς σου είναι ένα θέμα, το να επεμβαίνει σε υπερτοπικούς δημόσιους χώρους (έστω και επιπέδου γειτονιάς) είναι ένα άλλο. Ποιός είπε και ποιός έδωσε άδεια, και ποιος με ρώτησε για το τι θα γίνει εκει πέρα; Ποίος δινει το δικαίωμα υπο την ακλονητη αληθεια της ¨καθαρότητας΅ στον ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ να παρεμβαίνει με τέτοιο τρόπο, στο δημόσιο; Ειναι πολύ χοντρό θέμα, απόλυτα πολιτικό, κοινωνικό και ηθικό και έχει πάμπολλες προεκτάσεις. Ο γκραφιτάς το κάνει, αλλά δεν προβάλλει εαυτόν ως ηθικό στοιχείο που δρά με το κοινό αίσθημα για το κοινό καλό. Κανει "παράνομη" guerilla ενέργεια και φέυγει. Και αυτό που κάνει ντύνεται ιδεολογικά ενίοτε - οταν μιλάμε για σοβαρούς γραφιτάδες, ή αφήνεται στη μάχη του δημοσίου. Το ξάσπρισμα των τοίχων των ατενιστας δεν ντύνεται από ιδεολογία, ντύνεται απο ΗΘΙΚΟΛΟΓΙΑ και από την εντύπωση οτι ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ αυτην τη δικιά τους, εντελώς αυθαίρετη αντίληψη για το δημόσιο, να τη σεβαστούμε. 

Το τρίτο θέμα που χρήζει ιδιαίτερης προσοχής είναι πως οι ατενιστας υποθάλπτουν τη συνείδηση οτι το να καθαρίζεις, το να δημιουργείς ασπρισμένους και τακτικούς χώρους, προοδευτικά θα φέρει ευημερία, τάξη ασφάλεια στο νοικοκυραίο. Δυστυχώς δεν υπάρχει καμία θεμελιωμένη επιστημονικά ή κοινωνικά πεπείθηση για αυτό εκτός από τις έρευνες τύπου Broken windows theory που όμως είναι η αρχή των φασιστικών αντιλήψεων. Επίσης στην ελλάδα μόνο επί χούντας και επι Μεταξά, θεσμοποιήθηκε το ξάσπρισμα με ασβέστη στα σπίτια. Μικρή σημείωση : Για λόγους υγιεινής, για λόγους παράδοσιακοτητας. 

Οι συνδέσεις δικές σας. Και επειδή ως τώρα έγραψα τα λιγότερο συνομοσιολογικά, για τα υπόλοιπα της λέσχης Μπιλμπεργκ και των διασυνδέσεων των "αυθόρμητων" εμπνευστών των Ατενιστας με την Ολιαρος την κυβερνηση κτλ, μπορείς να διαβάσεις εδώ ΚΑΙ στα σχόλια. 



Ελπίζουμε να παραχθεί διάλογος.

4 σχόλια:

  1. Προσωπικά τους αναγνωρίζω το δικαίωμα να οργανώνουν και έργο πέρα από το έργο που θα αναλάμβανε μία απλή καθαρίστρια. Έτσι κι αλλιώς, όταν πρόκειται για συλλογή και διανομή υλικού, εφόσον όσοι το προσφέρουν και όσοι το δέχονται συμφωνούν, εμάς δε μας πέφτει λόγος. Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τις επεμβάσεις μικρής κλίμακας που κάνουν, είναι έτσι κι αλλιώς εύκολα αναστρέψιμες. Όπως μία παρέα με πρεζάκια που συχνάζει σε μία πλατεία, μετά από λίγο αφήνει τα ίχνη της, έτσι και οι Ατενίστας ως μία παρέα που θέλει την πλατεία καθαρή και την καθάριζουν-βάφουν ή προσθέτουν ένα παγκάκι. Τα κακεντρεχή σχόλια που διέπονται από ένα πνεύμα τρομοκρατίας θα τα σχολίαζα κάπως υπερβολικά. Με το δικαίωμα που έχει αυτός που κάνει γκράφιτι να αποφασίζει ότι εγώ θα βλέπω κάθε πρωί που βγαίνω από το σπίτι μου το δημιούργημά του, με το ίδιο δικαίωμα μπορώ και εγώ αν θέλω να βάψω τον ίδιο τοίχο λευκό ή οινοπνευματί, με τη βοήθεια ή χωρίς τον Ατενίστας. Το ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν κουραστεί να περιμένουν απλά την τοπική αυτοδιοίκηση να δράσει ή να την κατηγορούν για αμέλεια και αποφασίζουν να αφιερώσουν το Κυριακάτικο πρωινό τους, το χρόνο τους, προσωπική δουλειά ή και υλικά μέσα, προσωπικά το θεωρώ αξιέπαινο. Το δικαίωμα του εθελοντή αρχιτέκτονα να αποφασίζει ότι αν δημόσια διάβαση θα είναι οινοπνευματί, θα μπορούσε ίσως να τεθεί υπό αμφισβήτηση, αν πρώτα είχε τεθεί υπό αμφισβήτηση το δικαίωμα ενός εργολάβου που λάδωσε για να αναλάβει ένα έργο και τελικά το άφησε ημιτελές, ή ενός δημάρχου που δε διαθέτει τα δημοτικά έσοδα με τον τρόπο που προβλέπεται. Η κριτική για την κριτική είναι σίγουρα το πιο εύκολο, όπως και οι θεωρίες για συνωμοσίες επίσης. Ίσως άρχισε να θεωρείται επικίνδυνο το ότι πληθαίνουν αυτοί που θέλουν να αναλάβουν δράση κι ας ξεβολευτούν ή ας ξεβολέψουν. Ίσως ο ρόλος αυτού που την Κυριακή το πρωί πάει απλά για καφέ και αρέσκεται να σχολιάζει απλά τα κακώς κείμενα και να έχει γνώμη επί παντός επιστητού είναι ο μόνος για τον οποίο μας προορίζουν.
    Προσωπικά θαυμάζω τους Ατενίστας και τη δράση τους και θα χαρώ πολύ να ενταχτώ στις ομάδες τους μόλις μου δοθεί η κατάλληλη ευκαιρία. Ελπίζω μόνο αυτή η παραφιλολογία να μην καταστείλει τη δράση τους. Και εύχομαι σε όλους αυτούς που αγανακτούν με τη δράση τους, να καταφέρουν να οργανωθούν μεταξύ τους και να συντάξουν μια αντι-Ατενίστας ομάδα, που να αναστρέφει τις δράσεις των προηγούμενων.
    Σε κάθε περίπτωση ο χρόνος θα αποκαλύψει τις πραγματικές διαθέσεις και συνέπειες των εκάστοτε σχολίων και ενεργειών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ απολύτως με τον προλαλήσαντα.
      Όλο γκρίνια είμαστε σε αυτή τη χώρα. Οι δημοτικές εκλογές πλησιάζουν. Αν δεν ψηφίσουμε πάλι λαμόγια, ίσως κάποια μέρα να μην χρειάζονται πια οι Ατενίστας.

      Διαγραφή
  2. poios asxoleitai akoma me tous atenistas???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η εικόνα της πόλης είναι η αντανάκλαση των κοινωνικών σχέσεων και δομών. Οι βρώμικοι τοίχοι, για μένα, όχι μόνο αντιπροσωπεύουν πλήρως τη σήψη της ελληνικής κοινωνίας, αλλά παράλληλα σου υπενθυμίζουν τη διαχρονική απουσία του κράτους, σε κρατάνε σε εγρήγορση.
    Οι ατενίστας, μαζεύουν τις σύριγγες, αποκρύπτοντας το εμπόριο ναρκωτικών. Όπως έβαφε και ο αξιαγάπητος δήμαρχος την ερμού, για να φαίνεται καθρός ο δρόμος στους τουρίστες. Ξεχνάμε το "είναι" και μένουμε στη βιτρίνα, στο "φαίνεσθαι", στο άσπρο τοίχο. Ένα είναι σίγουρο για τους ατενίστας: ότι δεν είναι απολιτικ, είτε το θέλουν είτε όχι.
    Στην πόλη που γεννήθηκα, μία μικρή επαρχιακή πόλη, η ΧΑ έχει αποκτήσει αρκετή επιρροή. Παράλληλα, έχει εμφανιστεί και μία μικρή "αντιεξουσιαστική" κοινότητα. Η πόλη έχει γεμίσει τα τελευταία δύο χρόνια με συνθήματα και αυτοκόλλητα, που το ένα σβήνει το άλλο, και έχουν δημιουργήσει μία πολεμική κατάσταση στην "ήσυχη" καθημερινότητα των κατοίκων. Σκεφτείτε τώρα τους ατενιστας να έρχονται και να ασπρίζουν όλους τους τοίχους της πόλης, λέγοντάς σου ότι αυτή η αντιπαράθεση, αυτή η σύγκρουση μπορεί και να μην υπήρξε ποτέ.
    Παράλληλα, ας το πούμε κι αυτό, παρουσιάζουν μία εντελώς κενή αντίληψη του τι η πόλη και τι δημόσιος χώρος. Οχι, δεν είναι το παγκάκι, δεν είναι ο πούστης ο αστικός εξοπλισμός. Είμαι έγω και σύ που θα βγούμε από τις τρύπες μας και μιλήσουμε και θα πούμε τα νέα της ημέρας, και δεν μας νοιαζει αν θα κατσουμε στο πλατυσκαλο μία πολυκατοικίας ή όρθιοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή